Сүйген сәулем Нұржамал,

Күтудемін бір хабар.

Үш жыл өтті ойыңды,

Біле алмай болдым дал.

Қайырмасы:

Жауап тосып өзіңнен,

Әлі үйленбей жүрмін мен.

Мезгіл өтіп барады-ау,

Айыпты оған жалғыз сен.

Жалғыз сені ұнатам,

Неге, сәулем, нанбайсың.

Жанымды қалай жұбатам,

Жүрегің жоқ па, қандайсың.

Қайырмасы.

Ұмытсам деп сені мен,

Көрсем де болам көрмеген.

Келбетің сенің әрқашан,

Тұрады кетпей көзімнен.

Қайырмасы.

Ақ Жайық, асыл өзен, дария суым,
Шертілер сенен бөлек бар ма сырым.
Мен өстім толқыныңда аунап сенің,
Жағаңда жатып тыңдап орман шуын.

Қайырмасы:
Күміс өзен күмбірлеп,
Сыр құясың жаныма.
Сіңгендейсің бір-бірлеп,
Туысымдай қаныма.

Жағаңда қалды біздің балалық шақ,
Толқынмен ойнап өсті аударыспақ.
Арман не, өмір-теңіз арнасына,
Сарқылмай құя берсек саған ұқсап.

Қайырмасы:
Туған өзен Ақ Жайық,
Тербет бізді тағы да.
Барып қайтсам, шіркін-ай,
Сонау сәби шағыма.