Қыз емес, қыздың аты – қызыл бидай,
Қыз үшін түнде жүрдім көңілін қимай.
Қалмады баста бөрік, белде белбеу,
Жеңгесін қызды ауылдың сыйлай-сыйлай.

Қайырмасы:
Ахау айдай,
Қызыл бидай.
Болғанша жарың жаман,
О, шіркін, алсын құдай

Қыз емес, қыздың аты – қызыл өрік,
Баршасы бірдей келсін мінез, көрік.
Сыртынан жүзін көрмей құмарланып,
Әркімдер жүрсе-дағы болып жерік.
Қайырмасы.

Жете алмай жолда шаршап тұрған кезде,
Бір ғана елес берші, сәулем, көзге.
Аққуым айдын көлде жеке жүзген,
Көңілімде көлеңкем жоқ сенен өзге.

Қайырмасы:
Ақсұңқарым, жібегім,
Жалғыз сенде тілегім.
Сегіз жылдай сергелдең
Бір сені ойлап жүдедім.
Ой, сүмбіл шаш, сенсің уайым,
Беу жұбайым,
Түскенде сен есіме не қылайын.

Сұм жалған сегіз жылдай қолды матап,
Жолыңа шыға алмадым сарбас атап.
Аққуым айдын көлде жеке жүзген,
Жүрдің бе іліктірмей жаман атақ.
Қайырмасы.

(Мекес Төрешовтің орындауынан)

Қоянды шалмай алар қара қаншық,
Сұңқарға жем тілеген болар талшық.
Не келер, ер жігітке нелер кетпес,
Сыртым сау болып жүрмін бауырым балшық.

Жүгірген құмнан құмға құмай тазы,
Жігітті мұңайтады малдың азы.
Жігіттер, малым аз деп мұңаймаңыз,
Бір күні ажал келіп шұнайтады.

Ғ.Құрманғалиев нұсқасындағы екінші шумақ мәтіні:

2. Дүние өте шығар судай парлап,
Кетпейді өтерінде сірә жарлап.
Кешегі қара қаншық бар шағында,
Алаңсыз жүруші едім аңымды аулап.

Келші, келші, бермен келші құдаша,
Бір сөз айтсам көңіліме ұнаса.
«Кет әрі» деп ұрса ма деп зәрем жоқ,
Не де болса шығып кетші оңаша.

Дедім дағы қысып қалдым көзімді,
Жерге тастап кете ме деп сөзімді,
Елжіреген жас жүректі зәре жоқ,
Сабыр ет деп тоқтатамын өзімді.