Алтын нұр аймалап алапты,
Алаулап арайлы таң атты.
Таң самал тербеп, тебіренер кеудең,
Сен-дағы мені тербе, сәулем.

Қайырмасы:
Өзіңдей нұрлы арайлы таңым,
Қуаныш етіп қараймын жаным.
Аспаным ашық, көңілім биік,
Жазымды таптым өзіңді сүйіп.

Орманда ақ қайың көремін,
Ақ қайың сен өзің дер едім.
Аулақта бұлбұл шырқаса әнге,
Толқышы әнмен шалқып сен де.
Қайырмасы.

Жазира кең дала көлбеген,
Бір сен деп лебіңе шөлдеген.
Сылдырап бұлақ ағады таааааааааудан,
Күмістей күлкің естілер қайдан?
Қайырмасы.

Өзіңде менің өмірім,
Көзіңде тұр ғой көңілім.
Алдыңа келдім арманым,
Аялда асыл ардағым.

Қайырмасы:
Таң жұлдызым, жан жұлдызым,
Өзіңсің ашық аспаным.
Ақынның тілі, бұлбұлдың үні,
Бір өзіңсің асқарым.

Өзіңе күндіз күн ғашық,
Өзіңе түнде түн ғашық.
Қиялдың құсы көктегі,
Өзіңсің өмір көктемі.
Қайырмасы.

Жапанға құйын кезген, боран буған,
Қырау мен қара нөсер бетін жуған.
Келдік біз қолмен жасап жайнатуға,
Қаланы жалын атып жаңа туған.

Қайырмасы:
Нұрлы Нұра даласы,
Міне, бүгін қарашы,
Жас ұландай жайнап өскен
Теміртаудың қаласы.

Шақырып шартарапты алыс қырдан,
Бұл қала қыз-жігітті таныстырған.
Далада дабыл қаққан еңбек жыры
Баласын барлық ұлттың табыстырған.
Қайырмасы.

Тынбайды күрес қызып, жұмыс таңда,
Күштіміз балқып жатқан құрыштан да.
Жалынды жастық шақтың белгісіндей,
Теміртау айналады гүлстанға.
Қайырмасы.

Таң келеді алтын таң,
Таңның нұры қырмызы.
Таң келеді алтын таң,
Алаулаған таңертең
Тамылжыды жер жүзі
Аш ұйқыңды, жан еркем,
Таңның гауһар жұлдызы.

Көк телегей көлдейді
Көрші теңіз құдіретін
Суды самал тербейді
Таңғажайып таңертең
Шайқап аспан суретін
Жүрші тысқа, жан еркем
Көрші маржан су бетін.

Айдын шалқар шақырып
Шайқалады кемеміз
Шабыт шіркін шарқ ұрып
Таңдай сұлу жан еркем,
Гүл құшақта, келеміз
Күміс судан таңертең
Алтын моншақ тереміз.

Туған жер қандай көркем мөлдіреген,
Желегі желмен ойнап желбіреген.
Аралап күндіз-түні жүрсем-дағы,
Тыншымай ет жүрегім елжіреген.

Ыстық-ақ бүлдіргенді өзендерің,
Саяңда сайрап өскен өрендерің.
Мен едім соның бірі – қарыздармын,
Әлі де аз сіңірген өз еңбегін.

Қашанда қарыздармын, елім, саған,
Анамсың алыс жүрсем көп аңсаған.
Жүректің арнап ыстық махаббатын,
Туған ел, берерім көп менің саған.

Байтақ дала – туған жердің,
Қымбат маған әр тасы.
Өзен, көлі, самал желі,
Асқар тауы – баршасы.
Бақыт нұры құшып мені
Кең өлкеме тарқашы!
Алшаң басып еркелеуім,
Туған елдің арқасы.

Қайырмасы:
Отаным, жайнай бер,
Жазира, жерім, дарқан!
Еркелеуім сенің арқаң,
Сенің арқаң, туған ел!

Аспаныңда мен болайын,
Ай, жұлдызды шарлаған.
Еңбегіммен ер болайын,
Барын саған арнаған.
Бір өзіңдей кең болайын,
Бақыт бердің сен маған.
Қасиетіңнен айналайын,
Туған елім – кең далам!
Қайырмасы.

Күнім сенсің, тас төбемде тұрса түн,
Анам сенсің, жолдан тайсам ұрсатын.
Саған қарай ұшып келем, ұшып келем, туған жер,
Көктем жаққа құстар солай, құстар солай ұшатын.

Қайырмасы:
О, туған жер, қадіріңді кім білген,
Мен қырыңнан теруші едім бүлдірген.
Сенде өткізген артық екен, артық екен бір күнім,
Басқа жерде той тойлаған, той тойлаған мың күннен.

Қайда жүрсем ойлап сені жүремін,
Сүйікті елім, момын елім, ұлы елім.
Саған ғана арқамды мен, арқамды мен сүйедім,
Саған ғана аяғымды, аяғымды тіредім.
Қайырмасы.

Кетсем сенен алысырақ жыраққа,
Мен өзіңді көрмесем-ақ бір апта.
Жүдеп қалам, ұқсап қалам, ұқсап қалам сонда мен
Құяр жерін таба алмаған, таба алмаған бұлаққа.
Қайырмасы.

Ардақты асыл мекен атырабым,
Бағына баурап мені шақырады,
Кешегі өзім кеткен өркенді өлкем
Кең жайып бар құшағын жатыр әлі.

Қайырмасы:
Ей, туған жер, туған жер,
Елім қандай, желің қандай, туған жер!
Кешегі асыр салған дала мекен,
Есіңде ескірмей бір қалады екен,
Бір жұтсаң туған жердің самал желін,
Сусының шөлдегенде қанады екен.

Көл жатыр көлбей түсіп айнадайын,
Туған жер, өзің барда қайда уайым.
Қара орман қайысып бір қол бұлғайды,
Балқұрақ балаусаңнан айналайын
Қайырмасы

(Сағадат Рахметжановтың орындауынан)

Қай қала, мына қала, Теке қала,
Түр салдым текеметке теңбіл ала.
Ауылың бірге отырған көшсе алысқа,
Беріп кет сақинаңды сағынбасқа.

Қай қала, мына қала, Теке қала,
Түр салдым текеметке теңбіл ала.
Талықсып талға асылып тұрған шақта,
Толықсып келмейсің бе жеке дара.

Қай қала, мына қала, Теке қала,
Түр салдым текеметке теңбіл ала.
Самалмен кешке қарай аттандырдым,
Әнімді елші қылып екі араға.

(Жақсылық Зәкіровтің орындауынан)

Аққулар бара жатсың сендер қайда,
Айта бар, барсаң сәлем туған жаққа.
Қосылып кетер едім қанатым жоқ,
Жете алмай мен жүрмін ғой сағынсам да.

Қайырмасы:
Туған елім, сағындым сені.
Сағындым, айналайын туған жерім.

Айрылған қиын екен туған елден,
Келмейді құрбыларым алыс жерден.
Есіме сен түскенде туған елім,
Екі елі көтеремін өкшем жерден.
Қайырмасы.   

Аққулар қайтасыңдар алыс жақтан,
Сағындым, сарғайдым ғой елді туған.
Осыдан аман-есен елге қайтсам,
Болар ма еді бір арманым бағы ашылған.
Қайырмасы.

Сен де он бесте, құрбым-ау, мен де он бесте,
Екі он бесте қосылса тең келмес пе.
Қалқатайдың бергені жарты мейіз,
Бөліп жесек екеуміз олжа емес пе.

Қайырмасы:
Есік алды топ шеңгел,
Топ шеңгелге келсең кел.
Топ шеңгелге келуге,
Өзіңе-өзің сенсең кел.

Қалам алып хат жаздым тәрбиалап,
Бүркіт салған жүреді тау қиялап.
Жапан түзге сен біткен бір бәйтерек,
Бұтағың жүрмесін қарға ұялап.
Қайырмасы.