Қобда, Нева суларын сүйіп өскен,
Әсем гүлін құшаққа жиып өскен.
Аққу құстың бейне бір баласындай,
Сұлу сазды жастықтың күйін кешкен.

Қайырмасы:
Әлияжан, сен қаладың
Нұрлы өмірден биік арман.
Ерке құсы кең даланың,
Еркін өскен Әлияжан.

Туған елге дұшпандар оқ атқанда,
Туған жерді қып-қызыл өрт жапқанда.
Қару алып қорғадың намысыңды,
Сені ажал тойтарып тоқтатқан ба!..

Қайырмасы:
Алаулаған айдай жүзі,
Өмірде өлмес әні қалған.
Құралай көз қазақ қызы,
Ерлігі асқан Әлияжан,
Батыр қызы сен халқымның,
Әлияжан, әлияжан.

Теңселеді көк теңіз,
Шарықтайды шағала.
Асығады толқындар,
Асығады жағаға.

Өңкей асыл күмістер,
Күн көзінде ойнайды.
Жағадағы ару қыз
Әлденені ойлайды.

Жүрегінде арудың,
Дауыл әлде бар ма екен?
Неге сәл-сіл мұңайып,
Неге ойланып қалды екен?

Сапар шексем алысқа,
Сен жанымнан қалмайсың.
Қиындықта қалыспай,
Қиялымды жалғайсың.

Мол бақыттың жайында
Сырласумен айта алдық.
Қарағай мен қайыңдай
Қатар тұрып жайқалдық.

Қайырмасы:
Сәулем, сәулем, сәулем,
Кір шалмаған арымсың.
Сезімдегі жалынсың,
Басымдағы бағымсың.
Домбырамның үні сен,
Жүрегімнің жыры сен,
Жанарымның нұры сен!

Көзің сенің мөлдір көл,
Тымық күйде жолықтым.
Шарасынан сол бір көл
Төгілер деп қорықтым.

Домбыраға тағылған
Егіз ішектей жұптастық.
Үміт алда жағылған
Келешекке нық бастық.
Қайырмасы.

Күндіз күлген Күнімсің,
Түнде туған Айымсың.
Жайнап тұрған гүлімсің,
Ойға шомған қайыңсың.

Жаз орнатқан жаныма
Сәулем – сұлу сезімсің.
Жарық күнді сыйлаған
Жанарым да өзіңсің!
Қайырмасы.